เท่านี้ก็ตรม

เท่านี้ก็ตรม หนักหนา

แล้วยังจะมา ใช้ความเย็นชาฆ่าฉัน

อกตรมขมจิต คิดว่าสักวัน

คิดว่าไม่นาน ฉันคงจะสิ้น

เท่านี้ก็ตรม ไม่หาย

ไหนจะต้องอาย แล้วยังไม่วายถวิล

ต้องซมซบหน้า น้ำตาร่วงริน

ไหลโลมลงดิน เหมือนรินจากใจ

อย่าเย้ยเยาะฉัน แล้วคงสักวัน

เธอต้องร้องไห้ วันนี้ปรีดาพรุ่งนี้ปราชัย

แล้วจะเจ็บใจ โทษใครเล่าเธอ

เท่านี้ก็ตรม เจ็บช้ำ

ระกำเท่าไร ฉันยังอภัยให้เสมอ

ไม่เคยนึกโกรธ คิดลงโทษเธอ

แล้วใครเล่าเออ รักเธอเท่าฉัน

อย่าเย้ยเยาะฉัน แล้วคงสักวัน

เธอต้องร้องไห้ วันนี้ปรีดาพรุ่งนี้ปราชัย

แล้วจะเจ็บใจ โทษใครเล่าเธอ

เท่านี้ก็ตรม เจ็บช้ำ

ระกำเท่าไร ฉันยังอภัยให้เสมอ

ไม่เคยนึกโกรธ คิดลงโทษเธอ

แล้วใครเล่าเออ รักเธอเท่าฉัน