คิดฮอดอ้ายแท้ๆแน่ว

สำเนียงคนเมียงเลย ที่อ้ายเคยท่องจำได้ไหม

มื้อนี่อ้ายจากไกล เอาหัวใจน้องไปนำ

นั่งเหงาคิดฮอดคำ อ้ายท่องจำหัดเว้าภาษา เลย

อ้ายหัดเว้าคำตลาด มีเงินแปดบาทไปหาซื้อเขียด

อ้ายยังว่าบ่ขี้เดียด อยากลองกินเขียด แกงใส่ผักกาด

เฮาหยอกกันม่วนขนาด อ้ายยังประกาศ ต้องเว้าเลยให้ได้

ตอนนี้เจ้าไปอยู่ไส น้องเว้าจากใจ คิดฮอดอ้ายแท้แท้แน่ว

ทะเลแห่งภูเขา ถิ่นที่หนาวสุดในสยาม

ดินแดนดอกฝ้ายงาม เลื่องลือนามดังไปไกล

อ้ายบอก ประทับใจ จะขอตายฝังกายไว้เมืองเลย

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอละนอ

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอละนอ

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอละนอ

พระธาตุศรีสองรักนั้น เป็นพยานความฮักสองเฮา

มั่นคงคือตำนานเล่า ที่เพิ่นเว้าสืบต่อกันมา

สัจจะไมตรีความฮัก ที่ประจักษ์กระพัดสัญญา

กับพระเจ้าไชยเชษฐา อ้ายบอกว่าสิฮักแท้ดั่งกัน

ยังมี คำบางคำ ที่อ้ายนำมาล้อเสมอ

เขาเว้ากันจนเกร่อ ไผพบเจอไทยเมืองเลย

เว้าเล่น กันเฉยเลย อ้ายกะเคย หยอกน้อง เป็นประจำ

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอละนอ

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอละนอ

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะโอละนอ

อ้ายว่าเคยได้ยินเขาเว้า ยามเอาเข้าหาบไปโรงสี

สีซื้อซื้อเพิ่นให้สีฟรี แต่ถ้ามีเอาฮำเข้าพร้อม

เพิ่นเอาเงินนำสองบาท อ้ายม่วนขนาดยามเว้าเรื่องนี้

ยังจำถ้อยคำได้ดี อ้ายล้อน้องนี้อยู่เป็นประจำ

เฝ้าคอย อ้ายกลับมา จนเวลาล่วงเลยเป็นปี

เหตุใด ถึงบ่มี ข่าวร้ายดี ส่งมาหา

หรือลืม กันแล้วหนา จึงบ่มา หัดเว้าภาษา เลย