พวงมาลัยและคราบน้ำตา

อุณหภูมิที่เริ่มจะเหน็บหนาว

ลมเย็นเย็นที่พัดข้างนอกหน้าต่าง

คงจะดีถ้าฉันไม่ปวดร้าว

คงจะดีถ้าลืมทุกสิ่ง

โยนมันทิ้งไปทุกทุกอย่าง

หยิบกระเป๋าเดินทางขึ้นรถคันใหม่

เพื่อจะหนีไปให้ไกล

จะขับออกไปเพื่อลบภาพในวันวาน

ขับไปให้ไกลเพื่อลบความทรมาน

ยิ่งหนีสักเท่าไหร่ ภาพเธอในหัวใจยิ่งวนกลับมา

ใครบอกไว้ว่าการเดินทางจะช่วยเยียวยาใจ

ฉันต้องเดินทางไปอีกไกลสักเท่าไร

กว่าจะลบทุกคำที่เธอบอก

สัญญาไปทำไมในเมื่อใจเธอรู้ว่าไม่จริง

โยนมันทิ้งไปทุกทุกอย่าง

หยิบกระเป๋าเดินทางขึ้นรถคันใหม่

เพื่อจะหนีไปให้ไกล

จะขับออกไปเพื่อลบภาพในวันวาน

ขับไปให้ไกลเพื่อลบความทรมาน

ยิ่งหนีสักเท่าไหร่ ภาพเธอในหัวใจยิ่งวนกลับมา

ยิ่งขับออกไปยิ่งย้อนคืนวันเวลา

และพวงมาลัยยังเลอะคราบรอยน้ำตา

ยิ่งหนีสักเท่าไหร่ สุดท้ายความเสียใจยิ่งคืนกลับมา

อยู่ตรงที่เดิม กลับมาที่เดิม

อยู่กับความเจ็บช้ำของวันวาน

อีกไกลสักเท่าไหร่ อีกนานเท่าไรกว่าจะหาย

จะขับออกไปเพื่อลบภาพในวันวาน

ขับไปให้ไกลเพื่อลบความทรมาน

ยิ่งหนีสักเท่าไหร่ ภาพเธอในหัวใจยิ่งวนกลับมา

ยิ่งขับออกไปยิ่งย้อนคืนวันเวลา

และพวงมาลัยยังเลอะคราบรอยน้ำตา

ยิ่งหนีสักเท่าไหร่ สุดท้ายความเสียใจยิ่งคืนกลับมา