นับวันจะห่างเหิน

หัวใจดวงนี้มอบให้เขาหมด

ตัวเองรันทดแต่พี่สดใส

ทำเพื่อคนรักเรา หลีกทางให้เขามีใหม่

หยุดเถิดหัวใจ..คำหวาน

หยุดเถิดหัวใจอย่าหวัง

ความรักความหลัง ให้มันพ้นผ่าน

น้องเอาน้ำตาเป็นเพื่อน พี่มีคู่เรือนเบิกบาน

วันพี่แต่งงาน..น้องเศร้าอาลัย

หัวใจน้อง มักบ่สมปองเรือล่มก่อนฝั่ง

อันความหวังวาดไว้ สูญสิ้นก่อนควร

ทุกสิ่งล้วนขึ้นอยู่กับชาย

ผู้หญิงหลายคนมา พี่หาทางเลี่ยง

ฟังน้ำเสียง พี่บ่ยินดีน้อง

บ่หวังได้กินดอง หมองช้ำเบิดท่า

ฟายน้ำตานั่งไห้ หัวใจเพ้อนั่งซึม

คงลืมคนคอยใฝ่หา นับวันเวลาจะเหินห่าง

อยู่สุดขอบฟ้าเขาเขียว รักเดียวใจเดียวไม่จาง

ต้องมาแยกทาง..ขอลา

ก่อนเคยฮักหอมถนอมเป็นหนึ่ง

รำพันรำพึงนอนเดียวผวา

พี่สุขสบายกับแฟนผู้ดีมีหน้า

น้องปวดอุรา..แทบตาย

ซาหยังอ้าย ถือว่าโตเป็นชายสิโยนถิ่มโยนป่วง

ยามไกลตาลุล่วง สิหวนพ้อบ่น้อ

คิดแล้วท้อ ยามห่างไกลเขา

สายแน่นเฮาบ่ถึง ผู้อื่นดึงไปคล้อง

เฮาทั้งสอง นับมื้อไกลกันแล้ว

ความสัมพันธ์หลายแนว อ้ายเห็นหม่องคิดต่อ

ข้อยติหนอนั่งกลุ้มหลายมื้อ..บ่วาย

ตัวไกลใจพี่ก็ลืม

รักเคยดูดดื่ม เหลือเพียงคราบน้ำตา

น้ำผึ้งพระจันทร์ ความใฝ่ฝันโรยลา

ใกล้ถึงวันวิวาห์ ถึงเวลาน้องเป็นคนไป

นับวันใจต่างห่างเหิน

รักกันนานเนิ่น จบลงด้วยความหมองไหม้

น้องอยู่คนเดียว เห็นพี่เทียวมาเทียวไป

มีคู่รักคู่ใจ ไปไหนมาไหนก็ตามเป็นเงา

เห็นเขาทั้งหวานทั้งชื่น เห็นเขาทั้งหวานทั้งชื่น

วันคืนเฮียงกันซองลอง สุขหลายเด้ คนฮักอีน้อง

รวยรื่นฮักบ่เซา ทนจับเจ่าคือเฮานอนเปลี่ยว

อยู่ตัวคนเดียวมันแสนกลุ้ม มันแสนกลุ้ม..เอย