Бергэ

Синең белән күрешүне тәлап итә йөрәгем

«Матурым!»-диеп дәшсәң, мин шундук эреп китәмен

Баладай үземне хис итәм синең янда гына

Кайда гына булсам да, күңелем сиңа ашкына!

Һәрбер «хәерле иртә» күңелләрне эретә

«Җаным, көнең ничек үтте?»-диюең җитә!

Инде сабырлык бетә, көннәр ник озак үтә?!

Йөрәгем синең белән очрашуны көтә

Бары син генә уемда, башымнан һич чыкмыйсың

Иң яраткан мизгел- серле итеп миңа карыйсың!

Яшәргә этәргечне бирәсең - бу сөендерә

Арага чит сүз кермәсен, булыйк бергә мәңгегә!

Кочаклыйсың һәм шундук мин эреп китәмен сыман,

Син үбәсең битемнән, мин акылдан язам!

Бу мизгелләр хатирә булып кына калырмы?

Яки соңгы көнгә кадәр без бергә атларбызмы?

Һәрбер «хәерле иртә» күңелләрне эретә

«Җаным, көнең ничек үтте?»-диюең җитә!

Инде сабырлык бетә, көннәр ник озак үтә?!

Йөрәгем синең белән очрашуны көтә

Һәрбер «хәерле иртә» күңелләрне эретә

«Җаным, көнең ничек үтте?»-диюең җитә!

Инде сабырлык бетә, көннәр ник озак үтә?!

Йөрәгем синең белән очрашуны көтә

Һәрбер «хәерле иртә» күңелләрне эретә

«Җаным, көнең ничек үтте?»-диюең җитә!

Инде сабырлык бетә, көннәр ник озак үтә?!

Йөрәгем синең белән очрашуны көтә

Һәрбер «хәерле иртә» күңелләрне эретә

«Җаным, көнең ничек үтте?»-диюең җитә!

Инде сабырлык бетә, көннәр ник озак үтә?!

Йөрәгем синең белән очрашуны көтә