Δεν Είμαστε Τελικά Τόσο Διαφορετικοί

(Στροφή 1) Μιλάς με χρώματα, εγώ μιλώ με λέξεις Αλλά στο τέλος, και οι δύο έχουμε πληγωθεί Γιατί να χωρίζουμε, γιατί να στεκόμαστε μακριά Η ειρήνη αρχίζει μέσα στην καρδιά

(Ρεφρέν) Δεν είμαστε τελικά τόσο διαφορετικοί Σηκωνόμαστε, πέφτουμε, ακούμε το κάλεσμα Αν ακούμε, αν προσπαθούμε Η ειρήνη περιμένει, δίπλα-δίπλα

(Στροφή 2) Τα χέρια σου χτίζουν γέφυρες, τα δικά μου κρατούν τη γραμμή Αλλά οι ελπίδες και τα όνειρά μας συνδέονται Οι ουλές που φέρουμε, τα δάκρυα που έχουμε κλάψει Μπορούν να θεραπευτούν μαζί, ενωμένα

(Ρεφρέν) Δεν είμαστε τελικά τόσο διαφορετικοί Σηκωνόμαστε, πέφτουμε, ακούμε το κάλεσμα Αν ακούμε, αν προσπαθούμε Η ειρήνη περιμένει, δίπλα-δίπλα

(Γέφυρα) Μέσα από κάθε σκιά, μέσα από κάθε αμφιβολία Υπάρχει τρόπος να αφήσουμε το φως να σπάσει Χωρίς τείχη μεταξύ μας, χωρίς λόγο για μάχη Είμαστε πιο δυνατοί μαζί όταν οι καρδιές ενωθούν

(Ρεφρέν) Δεν είμαστε τελικά τόσο διαφορετικοί Σηκωνόμαστε, πέφτουμε, ακούμε το κάλεσμα Αν ακούμε, αν προσπαθούμε Η ειρήνη περιμένει, δίπλα-δίπλα

(Επίλογος) Μιλάς με χρώματα, εγώ μιλώ με λέξεις Αλλά η αρμονία είναι αυτό που αξίζουμε Αν ανοίξουμε τις καρδιές μας, θα βρούμε τον δρόμο Να χτίσουμε έναν φωτεινότερο κόσμο σήμερα