Dağınık Gazel

Göç geçer, geçer ayrılıklar bağladı Göç geçer, geçer ayrılıklar bağladı Bize böyle pay kalır Bize böyle pay kalır Ağla sevdiğim ağla belki dönemem Kar yağar, düş üşür yüreğimde Ağlarım, ağlarım gözyaşım beyaz kalır, beyaz kalır Sonra askerler yeniden kuşatırlar aşınmış kaleleri Bin havar parçalar gecenin döşeğini Ocaklar iniler, yas büyür, orta yerde kan kalır Dıngılava'da peştemalli çocuklar havuzlara işerler Gözlerinde bir mahmur özlem kalır Derken bir Ankara Bir poyraz beni döve, döve içeri alır Yollar da giderek uzaklaşır, giderek uzaklaşır Kuşlar inkar edilir, gökyüzü yağmalanır Ben büyürüm bu kederle kalbim uslanır Ağla sevdiğim Ağla ve kucakla kumral delikanlını Buralarda çatılmış bir tüfeğim böğrümde taflan kalır Şimdi Kızılay'da oturmuşum, hasretin kancasında Geçer zaman, geçer yıllar Günlere bir yeni hazan kalır Göç geçer, geçer ayrılıklar bağladı Göç geçer, geçer ayrılıklar bağladı Bize böyle pay kalır Bize böyle pay kalır Ağla sevdiğim ağla belki dönemem Kar yağar, düş üşür yüreğimde Ağlarım, ağlarım gözyaşım beyaz kalır, beyaz kalır Ağla sen hep mağlup bir ağlayışta Ben uzak susarım bu mağlubiyet için hep anlayışta Bak çöpçüler, bu geceyi de piç edip süpürdüler Bense haber değeri olmayan bir haykırışta Özleminle hala bir yakarışta Ağla, bende ağlarım Gözyaşlarım özlemine az kalır Buralarda nem var Nem varsa, sende kalır Ben gittim, ve yittim Oralarda usul, usul talazlanan nehirlerde yaz kalır Yaslarım günleri yüzüme gözyaşım beyaz kalır Ve günler geçer, herkes gider, pistler boşalır Sahnede bir kurtlar, bir ben, bir klasik dans kalır Ağla sevdiğim, buralarda döne döne, dönemem Artık bir yeşile dolmasak ta anılardan haz kalır Sen de bir zaman duyarsın Bir gün bir taze mezar kazılır Ardından bir dağınık gazel ile, kül ile Ankara'da bir ölü Yılmaz kalır