ทนพิษบาดแผลไม่ไหว

ดั่งกับโดนมีดโกนกรีดลงกลางใจ เมื่อเจอคนไว้ใจมาแทงข้างหลัง เจ็บทุรนทุรายคล้ายกับโดนยาสั่ง นอนอวดโอยครวญครางช้ำใจ ดั่งกับตายทั้งเป็นตัวเย็นมือชา คนที่รักหนักหนาช่างกล้าทำลาย เอาเขามาคลอเคลียแล้วเขี่ยฉันพ้นใจ ฉันจะเป็นจะตายไม่แคร์ ทนพิษบาดแผลไม่ไหว น้ำตาจึงไหลออกมา ทนพิษของการเย็นชา ไม่ไหวหรอกหนาน้ำตาจึงท่วมใจ คงอีกนานหัวใจที่ล้มจะยืน อีกกี่คืนจะฟื้นจากฝันร้ายร้าย ปลอบหัวใจทุกคืนจงลืมเขาให้ได้ ยังมีคนมากมายสำคัญกว่าเขา จะเศร้าไปทำไม ทนพิษบาดแผลไม่ไหว น้ำตาจึงไหลออกมา ทนพิษของการเย็นชา ไม่ไหวหรอกหนาน้ำตาจึงท่วมใจ คงอีกนานหัวใจที่ล้มจะยืน อีกกี่คืนจะฟื้นจากฝันร้ายร้าย ปลอบหัวใจทุกคืนจงลืมเขาให้ได้ ยังมีคนมากมายสำคัญกว่าเขา จะเศร้าไปทำไม