อารมณ์สีเทา

ฉันทนนอนคนเดียวเปลี่ยวใจ คืนไหนที่ลมหนาวมา ใจมันเหมือนชาชา ไม่รู้ว่าจะอดทนได้นานหรือเปล่า ฉันยืนมองตัวเองผ่านกระจก ในอารมณ์สีเทา สิ่งที่เห็นมีเพียงความเหงา เข้ามาปกคลุมรอบกาย ไฟห้องนอน เมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน วันนี้ฉัน อยู่ตรงนี้ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ไม่ได้เจออุ่นไอที่คุ้นเคย ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่ แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้ว ก็รู้ แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ นั่งมองดาวดวงเดิม อยู่กลางคนรักกันเป็นร้อยพัน อธิษฐานให้ดาวดวงนั้น เรียกเธอกลับมาให้ที ไร้กำลังแรงกาย อยู่โดยความหวังที่มันริบหรี่ ก็ไม่รู้ในวันพรุ่งนี้ ชีวิตจะเป็นเช่นไร ไฟห้องนอน เมื่อก่อนสะท้อนแสงเงาสองเรานอนกอดกัน วันนี้ฉัน อยู่ตรงนี้ไม่มีเธออยู่ตรงนี้ไม่ได้เจออุ่นไอที่คุ้นเคย ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่ แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้ว ก็รู้ แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ ไม่รู้เลยเธออยู่ที่ไหน กับใคร แต่ขอให้เธอได้โปรดฟังไว้ ว่าคนคนนี้นั้นรออยู่ แม้หัวใจเธอเปลี่ยนไปแล้ว ก็รู้ แต่ฉันขอรอเธอ จนถึงวันที่หยุดหายใจ