Er sitzt uf em Perron
Und er tenkt sich furt
Und er tenkt
D Lüt gsäched i ihn ine
Sin Buuch
Lampet e chli über de Gurt
Und mengmol gheit e chli Brot uf d Schine
Er füeteret d Vögel
Sie kened ihn scho
Sie wüssed dass es immer öppis git
Sie sind sini Fründ
Und wenn er mues goh
Denn weiss er
Denn nehmed's ihn mit
Er isch e Chraie
Am Autobahnrand
Und er luegt
Öb er öppis findet
Öppis Essbars
I dem Durenand
Wo's uf de Panestreife windet
Mengmol loht öpper öppis gheie
Us eme Autofenschterspalt
Er isch am Autobahnrand e Chraie
Und denn pickt er's vom Asphalt
