Günler, soluksuz günler
Cansız, çırpınan renkler
Aşkın son acıları, ruhumuza yerleşir
Sözler, anlamsız sözler
Köksüz, gövdesiz sözler
Sessiz sevmek denince aklıma gözler gelir
Bilmem ki aradığım nedir
Nasılsa aşk acıyı bilmektir
Güneş vurmuş camlara
Eski eşyalar durgun
Yıllar çökmüş üstüne
Pek zarif bir koltuğun
Küflü, yosunlu sahil
Kumsal, martı sesleri
Yalnız insanlar bana herkesten yakın gibi
Bilmem ki neden böyle, bilmem
Hüzün kaplar içimi birden
Ben duyguların gölünde yaşarım
Ben hissetmezsem yoluma şaşırırım
Hissettikçe daha varım, ve sevdikçe anlarım seni
Günler soluksuz günler
Cansız çırpınan renkler
Aşkın son acıları, ruhumuza yerleşir
Sözler, anlamsız sözler
Köksüz, gövdesiz sözler
Sessiz sevmek denince aklıma gözler gelir
Bilmem ki aradığım nedir
Nasılsa aşk acıyı bilmektir
Ben duyguların gölünde yaşarım
Ben hissetmezsem yoluma şaşırırım
Hissettikçe daha varım, ve sevdikçe anlarım seni, seni, seni
