គ្មានជម្រើស

មេឃងងឹតគ្មានដួងតារា ដូចជាខ្ញុំឯកាម្នាក់ឯង សែនកណ្ដោច កណ្ដែង គ្មានពាក្យ នឹងថ្លែងវាចា

ស្រែកសួរមេឃ ខ្ញុំធ្វើអ្វីខុស? ម្ដេចដាក់ទោស ឱ្យរស់សោកា? ឱ្យខ្ញុំស្គាល់ស្នេហា

ហេតុអ្វីឱ្យខ្ញុំឈឺចាប់? ជូតទឹកភ្នែក លួងខ្លួនឯង ប្រឹងសម្ដែង រីករាយ ក្នុងទ្រូងស្ទើរធ្លាយ ទៅហើយ សម្រាកចិត្ត បិទបេះដូង លួងខ្លួនឯង ឱ្យស្បើយ កុំឡើយល្ងង់ព្រោះស្នេហ៍ទៀត

គ្មានអ្នកណាចង់រស់នៅឯកា ហើយក៏គ្មានអ្នកណា ចង់រស់ខូចចិត្ត គ្រាន់ចង់បានស្នេហ៍ពិត

ក្នុងមួយជីវិត ម្ដេចពិបាកម្ល៉េះ មានតែបណ្ដោយតាមព្រេងវាសនា ដើរដោយទេវតា ចារមកបែបនេះ

ថាខ្ញុំត្រូវ រស់នៅម្នាក់ឯង គ្មានមនុស្សពិសេស ព្រោះខ្ញុំគ្មានជម្រើស