Allah Kâfi

Allah kuluna kafi değil mi

Ellerim uzanıyor güllere güllere

Soluyor elimde güller ellerim bile

Batıyor gönlüme gül diken diye

Kanıyor kalbim nerede sevgili diye

Emeller uzanıyor günlere

Ölüyor içimde günler göz göre göre

Sevdalandım besliyor vedaları ama

Allah kuluna kâfi değil mi

Kanadı kırık kuşlar

Yolda kalmış umutlar

Uçamam göğünüze

Allah Kuluna kafi değil mi

Yere düşmemiş yaşlar

Sevinmemiş çocuklar

Tutamam elinizden

Allah kuluna kafi değil mi

Gölgem uzanıyor ben yürüdükçe

Hatıralar çok ümitlerim ipince

Avucumda çırpınıyor kalbim ah diye

Düşüyor ellerim duanın eşiğine

Niye iner bu yağmur hiç sebepsiz

Niye küser toprak tohum düşmedi diye

Neyi bekler gözler yolun sonunda

Allah kuluna kafi değil mi