รอคอย

ขอบคุณฟ้าที่สั่งให้คอย

ขอบคุณการรอคอยที่สอนว่า

เธอมีค่ากับชีวิตฉันมากเท่าใด

ฉันไม่คิดว่าเธอสำคัญเท่าไหร่

แต่แล้วก็ถึงวันหนึ่งที่เราต้องห่างกัน

วันและคืนทำไมมันช้าลง

นาฬิกามันคงต้องไขลาน

ต้องทรมานกับการรอเธอกลับมา

ทั้งที่รักอยู่เต็มหัวใจ

ฉันก็คล้ายกับคนที่เฉยเมย

เหมือนไม่เคยยอมรับตัวเองที่ผ่านมา

ขอบคุณฟ้าที่สั่งให้คอย

ขอบคุณการรอคอยที่สอนว่า

เธอมีค่ากับชีวิตฉันมากเท่าใด

น้ำใสใสแก้วนึงสำคัญเท่าไหร่

จะรู้เมื่อต้องเดินกลางผืนทรายที่ผ่าวร้อน

เหมือนกับฉันที่เพิ่งจะรู้ดี

เมื่อไม่มีเธอมาอยู่เหมือนก่อน

ก็อยากจะวอนให้เธอจงรีบกลับมา

ทั้งที่รักอยู่เต็มหัวใจ

ฉันก็คล้ายกับคนที่เฉยเมย

เหมือนไม่เคยยอมรับตัวเองที่ผ่านมา

ขอบคุณฟ้าที่สั่งให้คอย

ขอบคุณการรอคอยที่สอนว่า

เธอมีค่ากับชีวิตฉันมากเท่าใด

เคยมองข้ามเธอตลอดมา

จนวันนี้จึงสะกิดใจ

เธอคือหัวใจฉันเพิ่งจะรู้

ทั้งที่รักอยู่เต็มหัวใจ

ฉันก็คล้ายกับคนที่เฉยเมย

เหมือนไม่เคยยอมรับตัวเองที่ผ่านมา

ขอบคุณฟ้าที่สั่งให้คอย

ขอบคุณการรอคอยที่สอนว่า

เธอมีค่ากับชีวิตฉันมากเท่าใด