จำไม่ได้ว่าต้องลืม

รู้สึกตัวก็ตอนได้ยินชื่อเขา

ก็เพิ่งนึกได้ว่าเราไม่รักกัน

ขอโทษเธออีกที ที่วันนี้ยั้งใจไม่ทัน

ทำให้เธอรำคาญและเสียเวลา

ไม่ตั้งใจที่จะดื้อดึง

แต่เพราะคิดถึงจึงมาหา

ไม่ได้มาตอแยแต่มันเผลอไป

จำไม่ได้ว่าต้องลืม ต้องลืมเรื่องราวของเราวันนั้น

ไม่ทันคิดว่าเราเลิกกัน ยังอยากโทรหากันยามเหงา

ลืมไปเลยว่าต้องจำ ต้องจำขึ้นใจเธอเป็นของเขา

ขอโทษที่ยังเก็บเอา คำว่าเรา...มาใช้จนชิน

จากนี้จะคอยสั่งใจตัวเองทุกวัน

ว่าฉันเป็นเพียงแค่คนเคยรู้จัก

สาบานต่อดินฟ้า จะไม่มาหาแม้ใจมันอยาก

จะท่องเอาไว้ว่ารักเรานั้นไม่มี

ถือว่ามาบอกลาแล้วกัน

หากเขาถาม พูดไปอย่างนี้

ขอโทษเขาให้ทีที่มันเผลอไป

จำไม่ได้ว่าต้องลืม ต้องลืมเรื่องราวของเราวันนั้น

ไม่ทันคิดว่าเราเลิกกัน ยังอยากโทรหากันยามเหงา

ลืมไปเลยว่าต้องจำ ต้องจำขึ้นใจเธอเป็นของเขา

ขอโทษที่ยังเก็บเอา คำว่าเรา...มาใช้จนชิน

ถือว่ามาบอกลาแล้วกัน

หากเขาถาม พูดไปอย่างนี้

ขอโทษเขาให้ทีที่มันเผลอไป

จำไม่ได้ว่าต้องลืม ต้องลืมเรื่องราวของเราวันนั้น

ไม่ทันคิดว่าเราเลิกกัน ยังอยากโทรหากันยามเหงา

ลืมไปเลยว่าต้องจำ ต้องจำขึ้นใจเธอเป็นของเขา

ขอโทษที่ยังเก็บเอา คำว่าเรา...มาใช้จนชิน