เฒ่าทะเล

เฒ่าอ่ำ ลูกเลเมืองใต้

พำนักอาศัย อยู่ชายฝั่งทะเล

เติบโต มากับเรือตังเก

อาชีพชาวเล เป็นชาวประมง

สมบัติ คือเรือลำเก่า

อายุรุ่นราว รุ่นคราวคนเฒ่า

หาปลา ตั้งแต่ค่ำยันเช้า

งานหนักงานเบา

เฒ่าอ่ำไม่ถอย

ร้อยเอ็ด เจ็ดย่านสมุทร

เรื่องราวมนุษย์ ได้เคยฟันฝ่า

เฒ่าอ่ำ คือชายหาปลา

เหนือโชคชะตา

ด้วยการกระทำ.

เฒ่าเล โชกโชนชีวิต

เรียนรู้ถูกผิด จากมหาสมุทร

ว่าคนเรา ย่อมมีวันสิ้นสุด

อันชีวิตมนุษย์ มีระยะเวลา

ฤดูกาล ผลัดกันมาเยือน

ไม่สะทกสะเทือน

สายลมแสงแดด

อายุ ปาเข้าไปหลักแปด

ออดๆแอดๆ ของธรรมดา

ลุงแก เรือตังเกเก่า

รอยรั่วรอยร้าว ตามอายุขัย

สองสิ่ง ร่วมทะยานไกล

ร่วมวันร่วมวัย

จุดหมายเดียวกัน.

วันอุกาฟ้าเหลือง

ทะเลสะเทือน สายลมเป็นบ้า

แต่เฒ่าอ่ำ

ยังย้ำใจออกหาปลา

มันคือค่ายา ค่าพยาบาล

อันชีวิตชาวประมงจนๆ

อยู่ด้วยความอดทน

แล่นไปข้างหน้า

จุดหมาย ย่อมหมายชีวิตปลา

ไปนำกลับมา เลี้ยงชีวิตคน

ถึงลม ฝนกระหน่ำซ้ำเติม

หนาวสั่นสะเทิ้ม ท้าทายคนกล้า

ผู้เฒ่าก็รู้ อยู่เต็มอุรา

หนทางข้างหน้า

เป็นได้สองทาง

ทางหนึ่ง รอดกลับมาถึงฝั่ง

อีกทางหนึ่งฝัง

ร่างลงกลาง ทะเล

ชายเฒ่า กับเรือตังเก

หันหน้าออกทะเล ไม่เห็นคืนมา

มรสุม พัดผ่านพ้นไป

ท้องฟ้าสดใส ทะเลเงียบสงบ

ผู้คน ยังถกเถียงกันไม่จบ

ผู้เฒ่าชรา หายลงทะเล

เฒ่าอ่ำ อำลาจากไป

ไม่ใช่นิยาย ไม่ใช่วีร.กรรม

ใครจะรู้ ถึงการกระทำ

ของผู้เฒ่าอ่ำ ผู้เฒ่าทะเล