Tam Przez Cienisty Bór

Śnieżka: Była raz królewna Krasnal: Czy jest teraz tu? Śnieżka: Zakochała się... Krasnal: Zaraz w pierwszym dniu? Śnieżka: To tak nagle przyszło, jak się czasem śni, królewicz był czarowny, serce ukradł mi Krasnal: Czy był silny? I piękny? Krasnal: Wysoki był jak dąb? Śnieżka: Taki jest na świecie jeden, tylko on Krasnal: Przysiągł, że Cię kocha? Krasnal: Skradł całuska w mig? Śnieżka: Taki zakochany nie był jeszcze nikt... Tam przez cienisty bór Przez siedem rzek i gór Jedzie do mnie i nocą i dniem Mój królewicz, i to tylko wiem Tam pałac w słońcu lśni My w złote wejdziem drzwi I weselny dzwon Powiedzie nas na tron To sen, co mi wciąż się śni