ยิ่งลืม ยิ่งจำ

มันช่างดูเป็นความยากเย็น

ที่ฉันนั้นคงต้องลืม

และคงต้องทำใจ

ก็ต้องยอมรับว่า

ระหว่างเรามันถึงเวลา

ต้องจากกัน

เหลือแค่ภาพความทรงจำ

ที่ดีเท่าไรก็เป็นแค่วันวาน

ยิ่งนานเท่าไร

ยิ่งทำให้เจ็บ

ยิ่งทำให้ปวดร้าว

ยังลืมไม่ลง

ยังคงต้องเจอ

เรื่องราว

ของเธอ

คอยตามหลอกหลอน

เธอก็คงจะมีวิธี

ที่ทำให้เธอได้ลืม

โดยไม่ต้องทำใจ

หรือผู้หญิงมีความสุข

ช่างต่างกับฉัน

เพียงแค่วิธีลืมเธอ

มีใครสักคนช่วยปลอบ

และเดินอยู่ข้างกาย

ก็เท่านั้น เมื่อใจฉัน

ยังจำแค่เธอผู้เดียว

ยังลืมไม่ลง

ยังคงต้องเจอ

เรื่องราวของเธอ

คอยตามหลอกหลอน

ยิ่งลืม ยิ่งจม

ยิ่งทำร้ายใจ

ต้องทำ เช่นไร

จึงจะหาย สักที

ยิ่งลืม

ยิ่งจำยิ่งทำร้ายใจ

ยิ่งลืม

ยิ่งจำยิ่งทำร้าย

ยิ่งลืม

ยิ่งจำยิ่งทำร้าย

ยิ่งลืม

ยิ่งจำยิ่งทำร้าย

ยิ่งลืม

ยิ่งจำยิ่งทำร้าย

ยิ่งลืม

ยิ่งจำยิ่งทำร้าย