Bir Parçam Kopuyor İçimden

Koparıp aldılarsa dallarımdan seni Aynı sigaradan ayırmak bir kahve fincanı Aptalca gülümseyip saçmalamak seni Özlemek nedensiz uzakta bir canı Sokak ışıklarının parkelerime vuruşu Bana mı inat yılın Temmuz'unda duruşun Gelememeyi bakır tepsiyle sunuşu Kalbimin çölünde bir kadın buruşur Aşk ütopyaların ucusun Ne ben bizim ne sen bu sonun suçusun Garipsin, ırak biraz da kurusun Ya bırak sözde sen de durusun Saçlarının kırıklarını okşa Yalnız o bilirim ağır karanlık aşka Çevir sırtını güneşe yasla ve bekle Namelerim gelir bu akşam Bir parçam kopuyor içimden Dinmiyor, acısı bitmiyor Silinmiyor anısı Bir parçam kopuyor içimden Dinmiyor, acısı bitmiyor Silinmiyor anısı Bir parçam kopuyor içimden Acısı dinmiyor hey Yağan bir yağmur gibi özlemek aralıksız Sararır yapraklarım dallarım dayanıksız Nefes gibi solumak aralıksız Gelme derim buralar fazla ıssız Yabancıyım gözlerine Bir yalancıya mı aşık bu kalp, çökerim dizlerime? Hata yapmak her defada güvenip hislerine Zor geliyor basmamak izlerine Vururken avcılarda sahile bu son dördün Gelememen bir yana ışıklarımı söndürdün Yine de döndürdüm gelirsin diye Şu yaşları gözümden süzersin diye Bir gün biz oluruz kurursa huyun Kim bilir değişir yüzün, uzar mı boyun? Bulursun beni adını kazıdığım o bahçede İstersen gelme gülüm ben yine buyum Bir parçam kopuyor içimden Dinmiyor, acısı bitmiyor Silinmiyor anısı Bir parçam kopuyor içimden Dinmiyor, acısı bitmiyor Silinmiyor anısı (Bir parçam kopuyor içimden) (Dinmiyor, acısı bitmiyor) (Silinmiyor anısı) (Bir parçam kopuyor içimden) (Dinmiyor, acısı bitmiyor) (Silinmiyor anısı) Bir parçam kopuyor içimden Acısı dinmiyor Bir parçam kopuyor içimden Acısı dinmiyor