Prawie Science - Fiction

W małej kropce mapy chłopakom nudzi się Wsiadają na rowery Jada gdzieś przed siebie Tam gdzie nie słychać miasta, szumu fal Pozwala to rozwinąć skrzydła Fantazja w głowach Mrowienie w brzuchu, tak Jakby sunęli po drodze mlecznej bieli Chociaż na chwilę poczuć chcieli się Jak gwiazdy i światła, co nigdy nie chcą zasnąć Potrzebowali wspaniałego planu, by Otworzyć tunel i wdrapać się na szczyt Zagubieni w życie weszli w je za dnia Deptali, a kręgi zostały jako znak Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się Ciepło witali milionowy tłum Częstowali herbatom i plackami mam Niespodziewanie w nocy nad kręgami coś Zaświeciło, zaświeciło w powieki promieniami Chłopaków sen na zawsze inny był W mleku spokojnie zanurzyli się Wszystkie rowery zardzewiały, gdy Wypowiedział to jedno Bardzo ważne zdanie Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się (Żyło się, żyło się) Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się (Żyło się, żyło się) Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się (Żyło się, żyło się) Jestem tu po to, by W waszym świecie lepiej żyło się (Żyło się, żyło się)