Jozefien

Ik heb het landschap hier veranderd Ik plukte heelder velden leeg De mooiste anjers, mooiste donkerrode rozen Dus ik hoop dat je ze kreeg Ik schreef je honderdduizend brieven De weekste romantiek voorbij Waarin ik hunker naar jouw zoete feromonen Hunker jij ook zo naar die van mij Toen ik vertrok stond je te janken Dat je me vreselijk missen zou Maar ik begin je te verdenken van theater Ik hoor al maanden niks van jouw Je krijgt de schijn van een dievegge Die mijn geduld en charme tart Die mij negeert en zonder blozen hard to get speelt Dat ze mij beroofde van mijn hart Wat ben je hard oh Jozefien Jozefien Nooit geweten dat een man een vrouw zo graag kon zien Jozefien Jozefien Tot aan mijn liezen in de modder Kom en trek mij op het droge Jozefien Is het waar wat wordt gefluiserd Ik hoor verhalen over jou Dat je de attractie bent op ieder nachtelijk feest Je tussen vreemde lakens wakker worden zou De liefde heeft me nooit verraden Ze heeft me telkens weer ontroert Maar door jou krijgt ze't uitzicht van een slagveld En mijn legers worden koud gevloerd door die van jou Jozefien Jozefien 'T is niet eerlijk dat een man een vrouw zo graag kan zien Jozefien oh Jozefien Tot aan mijn liezen in de modder Kom en trek mij op het droge Jozefien Want ooit was ik je generaal Tot grootse heldendom in staat Maar zonder te verpinken degradeer je mij weer terug tot een soldaat Oh Jozefien Zeg me wil je heel Europa De hele wereld dan misschien Kom zeg maar wat je wil en ik verover het voor jou Alleen voor jou Alleen voor jou Jozefien Oh Jozefien Mijn keizerrijk in ruil voor al jouw liefde warme liefde Jozefien