Bir hüzün geldi geçti vuslatımdan,
Şekvacı olmadı yorgun başından
Lezzet-i şinasiydi sunduğu kahve fincanından
İzmihlal -i mümkün değil sızlayan vicdanımdan.
Varsın çeksin bu dimağ unutmaz seni
Kimse dolduramadı yürekteki yerini
Bir kadeh gibi sunmuştun ölümsüz sevgini
Çaresiz yürek nedendir, bilmedi kadrini.
Terk-i hayat ne der, bilemem amma,
Bir ümmid-i hayaldir buluşmak orda.
Dilerim sübut bulur, kanayan yara da,
Aşk-ı muhabbet biter mi cennet-i alâda.
İçsemde bir kadeh hayat iksirinden,
Zamansız ayrıldım, bilinsin fikriye'den.
Bıkmadım ki doyayım o narin ellerinden,
Ümmid-i aşkım saracak cefakâr teninden.
