Να πια'σω το σιπε'ττον μου που 'ζω'στηκα με (το) ζο'ριν
Ου'χχου τζ' ου'χχου, μα'να μου, ψυση' μου, μαντζουρα'να μου
Τζαι να τον συ'ρω του κρεμμου', θα σπα'σει, εν ιμπο'ρει
Ου, που να λαω'ννεται, με την ψυση'ν καμω'ννεται
Τζ' εδα'κκασεν με μια κουφη' τζ' εψο'φησεν της ω'ρας
Γιατ' ει'χα γαι'μαν της φωθκια'ς, της αστραπη'ς, της μπο'ρας
Τ' αστε'ρκα ου'λλα τ' ουρανου', τα χο'ρτα μες τα δα'ση
Εννα' μου βοηθη'σουσιν, που 'χουν γερη'ν την κρα'σην
Σε του'ν' τον κο'σμον τον καλο'ν πο' 'πνι'ηκεν χαζι'ριν
Να 'ρτει μεθυ'σιν τζαι φιλι'ν, τζ' ο'μορφον παναϋ'ριν
