Zan

من یک زنم که میزنم به سیم آخر و میگم منو ببین یه آدم ام که از توئه پوست تنم ندا منم هوا منم صدای نسل ما منم اگه چه بستی بالمو رهاتر از رها منم اگر چه جنس شیشه ام قوی تر از همیشه ام نبین نه حیف ساقه هام درخت کهنه ریشه ام همیشه بوده باورم که با تو من برابرم اگه قویه بازوهات به جاش منم یه مادرم نقابو پاره میکنم خیال چاره میکنم شب سیاهو تیره رو پر از ستاره میکنم