Longjai

ปลอบใจตัวเองว่าฉันมาไกลเกินย้อนไป เหนื่อยแทบไม่ไหว และน้ำตายังไหลนอง สิ่งที่ประคองกลับค่อยๆ ไกลจนลับไป จนมีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นที่ยังคงกอดมันไว้ จะหลุดพ้นเมื่อไร ทำไมอยู่ตรงนี้ ถามตัวเองซ้ำๆ ไม่เข้าใจสักที โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ สิ่งที่เธอทำกลับย้ำให้ฉันยิ่งเข้าใจ เจ็บไปทำไม อยากหนีให้ไกลสักที แต่เมื่อได้มองดวงดาวและเห็นว่ามันสวยดี ใจมันกลับคิด จะดีกว่าไหมถ้ามีเธออยู่ตรงนี้ จะหลุดพ้นเมื่อไร ทำไมอยู่ตรงนี้ ถามตัวเองซ้ำๆ ไม่เข้าใจสักที โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ แม้ว่าเธอจะทำให้ช้ำเท่าไหร่ ฉันยังมีใจ แม้ว่าใคร ต่อให้ฉุดรั้งเท่าไหร่ ฉันยังลงใจให้เธอ โอ้ย เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน เริ่มใหม่อีกกี่หนนะคนใจร้าย ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ