Vier Mij

Rond een uur of zeven Samen wakker in het bed Een dag zoals de ander Hij heeft de koffie klaargezet Aan de keukentafel De slaap nog op zijn gezicht Z'n das over haar schouder Ze knoopt zijn bloesje dicht Rond een uur of negen Zij gaat met de fiets Hij pakt zijn sleutels en Hij kust haar uit het niets De liefde elke dag herleefd Die al 30 jaren telt Alles met z'n tweeën Maar nu ging ze alleen Vier mij Sier mij Als de dag ons in haar mantel neemt En jij mij al jouw liefde geeft Vier mij Sier mij Als de nacht ons in haar mantel neemt En jij mij al jouw liefde geeft Rond een uur of vijf, zij gaat alleen Rond een uur of vijf Hij vroeg nog: "Moet ik mee?" Maar ze kon het alleen En toen de grijze man met de witte jas Je las het al aan zijn houding af Hij zou zo graag dat het anders was Maar zijn woorden pakten alles af Vier mij Sier mij Als de dag ons in haar mantel neemt En jij mij al jouw liefde geeft Vier mij Sier mij Als de nacht ons in haar mantel neemt En jij mij al jouw liefde geeft