De dagen zijn hard met je
Je voelt je verward, zeg je
Alsof de wereld op z'n grondvesten trilt
Maar het huis dat we bouwden
Is sterk door vertrouwen
Staat in het licht van onze wil
Wanneer de wind dwars door je huid
Koud door je lichaam snijdt
Hou ik je vast
Leef met me
Breek met me
Pak het weer op met me
Hoe lang de nacht ook duurt
Vecht met me
Weet met me
Dat alles goedkomt
Tot in elk verloren uur
Tot in elk verloren uur
Geen bloei die niet rot, zeg je
Het maakt je kapot, denk je
Dat ik voor ons geen toekomst zie
Maar dan heb je het mis, liefste
Denk niet dat ik toesta (toesta)
Dat je mij, voor dit, de rug toekeert
Wanneer de wind dwars door je huid
Koud door je lichaam snijdt
Hou ik je vast
En leef met me
Breek met me
Pak het weer op met me
Hoe lang de nacht ook duurt
Vecht met me
Weet met me
Dat alles goedkomt
Tot in elk verloren uur
Dat wegtikt in de dagen
In onze tijd voor onze vragen
In het doven van het vuur
Leef met me
Breek met me
Pak het weer op met me
Hoe lang de nacht ook duurt
Vecht met me
Weet met me
Dat alles goedkomt
Tot in elk verloren uur
Tot in elk verloren uur
