Einer, dä dich leev hät

Mer verbingk, weed jetrennt Fingk sich widder, weed sich fremp Löß sich immer widder loss Mer schwaade jroße Saache klein Leev jemeint un doch jemein Han et vürher nie jewoss E halv Laache em Jeseech Wie ne Indianer kriesch Su es jeder ungerwääs un söök si Jlöck E halv Laache em Jeseech Fäch et all unger dä Desch Kumm, mer jonn widder e janz klei Stöck zoröck Doch et jitt einer, dä dich unendlich leev hät Un wenn 100 Minsche kumme, 99 widder jonn, dann bliev ich stonn Dä Eine, dä dich unendlich leev hät Mer sin frei, fleeje huh Sinn d'r Welt unge zo Immer wigger bes zum Rand Doch, wat flöch, kütt eraff Weiche Landung nit jeschaff Flöjel aan d'r Sunn verbrannt E halv Laache em Jeseech Wie ne Indianer kriesch Su es jeder ungerwääs un söök si Jlöck E halv Laache em Jeseech Fäch et all unger dä Desch Manchmol drage mir ne Schoh, och wenn hä dröck Doch et jitt einer, dä dich unendlich leev hät Un wenn 100 Minsche kumme, 99 widder jonn, dann bliev ich stonn Dä Eine, dä dich unendlich leev hät Probeeren et immer widder Immer e Stöckche wigger, sulang uns nix häld Doch dann duurt et nit mih lang Un mir stonn ald widder janz am Aanfang Doch et jitt einer, dä dich unendlich leev hät Doch et jitt einer, dä dich unendlich leev hät Un wenn 100 Minsche kumme, 99 widder jonn, dann bliev ich stonn Dä Eine, dä dich unendlich leev hät Doch et jitt einer, dä dich unendlich leev hät