Ta Pagia

Τα βράδια είναι ατέλειωτοι

Αιώνες μαζεμένοι

Μέσα στον ύπνο τον βαθύ

Πολυταξιδεμένοι

Άλλοι γυρνάνε με τον νου

Και άλλοι στα εμπόδια

Άλλοι ψηλά αρμενίζουνε

Έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά

Έμεινα με τα λίγα

Μα γρήγορα συνήθισα

Τα νιάτα μου τ' ατίθασα

Έπλασα κόσμο μυστικό

Και μπήκα σε λημέρι

Ξέχασα τις αγάπες μου

Που μου 'στησαν καρτέρι

Να 'σαι μονάχος σου θα πει

Να είσαι αντρειωμένος

Να μη σε πιάνει πανικός

Ούτε κι ο ίδιος ο Θεός

Αλλιώς στα πάγια κολλάς

Σέρνεσαι βρίζεις και πονάς

Αγάπες σε κυκλώνουνε

Και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά

Έμεινα με τα λίγα

Μα γρήγορα συνήθισα

Τα νιάτα μου τ' ατίθασα

Έπλασα κόσμο μυστικό

Και μπήκα σε λημέρι

Ξέχασα τις αγάπες μου

Που μου 'στησαν καρτέρι