สาวมอญแม่เหมย

เกิดกับดินกับน้ำ ฝั่งลำเจ้าพระยา

แดนดินที่มีมนต์ตรา

ดอกไม้บูชา หน้าวันสงกรานต์

ประเพณีแต่เก่า สาวเลือดเนื้อชาวมอญ

ตายายนั้นเคยพร่ำสอน

ขยันเหมือนมอญ ช่างเป็นสุขใจ

ปั้นหม้อดินและหม้อไห

ปั้นหมอดินและหม้อไห

รักสาวมอญคน

ปากที่เรียวและยิ้ม อิ่มดังหน้าพระราม

ดูดีน้องนางคนงาม เมื่อเห็นเมื่อยาม

เธอเอ่ยวาจา

อกเอวบางร่างเปรียว เกี่ยวภาษาหัวใจ

ความจริงไม่ต้องอายใคร

ฉันรักทรามวัย น้องนางบ้านมอญ

สาวมอญแม่เหมย

อยากเป็นเขยบ้านมอญ

พักหัวใจไว้ก่อน พักหัวใจพี่ชาย

ไม่อายไม่อาย นะสาวมอญคนงาม

แม่เหมยนะแม่เหมย

สาวมอญแม่เหมย

อยากเป็นเขยบ้านมอญ

พักหัวใจไว้ก่อน พักหัวใจพี่ชาย

ไม่อายไม่อาย นะสาวมอญคนงาม

ปั้นหม้อดิน หม้อไห

ให้ใครเชิญซื้อหา

ดีจริงนะจ๊ะพี่จ๋า

ไม่ซื้อไม่ว่า แต่อยากให้อุดหนุน

หม้อไหที่ได้ประสบ

อบเนียนเนื้อละมุน

ได้เห็นว่านับเป็นบุญ

ให้ฉันลงทุนนะแม่คุณสาวมอญ

ปั้นหม้อดินและหม้อไห

ปั้นหม้อดินและหม้อไห

รักสาวมอญคนงาม