Nic Więcej (Radio Edit)

Nic więcej (nie-e)

Za dużo chcesz

Bo wszystko co umiesz

To łamać moje serce

Nie myślę co było, bo strach myśleć, że

Zabiłam tą najlepszą mnie

I mniej ludzi wokół, przyjaciół też mniej

Mówiłeś, "Nie musisz ich mieć" (nie-e)

I ciągle padało, czekałam na gest

Że to wszystko ma jakiś sens (sens)

Ty brałeś tak dużo, a ja z każdym dniem

Nakładałam puder na gniew...

I tak na części, na miliony mnie...

Rozpadam się i czuję, że mi dobrze, że okej

Nie potrafiłam uciec ani też polubić się

Przeprosić siebie chcę

Ale za późno jest

Nic więcej (nie-e)

Za dużo chcesz (chcesz)

Bo wszystko co umiesz

To łamać moje serce

Nic więcej (nie-e)

Za dużo chcesz (chcesz)

Bo wszystko co umiesz

To łamać moje serce

I znów rzeczywistość dała się znieść

Śniadaniem zagryzałam stres

Nic nie chciałeś widzieć, rzucałeś, "No weź"

"Każda by chciała tak mieć" (nie-e)

I znów zaplątana wpadałam jak w sieć

Jak robot mówiłam, "Okej" (okej)

Kochałam, pragnęłam, sklejałam swój dzień

By nocą znów rozpadać się

I tak na części, na miliony mnie (mnie-e)

Rozpadam się i czuję, że mi dobrze, że okej

Nie potrafiłam uciec, ani też polubić się (się)

Przeprosić siebie chcę (chcę)

Ale za późno jest

Nic więcej (nie-e)

Za dużo chcesz (chcesz)

Bo wszystko co umiesz

To łamać moje serce

Nic więcej (nie-e)

Za dużo chcesz (chcesz)

Bo wszystko co umiesz

To łamać moje serce

Nic więcej (nie-e)

Za dużo chcesz

Bo wszystko co umiesz

To łamać moje serce