Dragen

Wij zijn slechts namen in het zand

Die een ander heeft geschreven

Je zoekt naar schelpen op het strand

En daar begint je hele leven

Je weet nog niet wat te verwachten

Van de golven en de zee

Steeds meer verleden laat je achter

En de stroming neemt je mee

En dan moet je soms alleen

Je bent geboren om te varen

Ook al weet je niet waarheen

Er brand licht hier in de haven

Als je het niet meer kan dragen

Gedachten steken als naalden

Weet dan dat ik hier ben

Je hoeft er niet om te vragen

Als je denkt dat je niet meer kan winnen

Voelt dat je nu niet mag falen

Ik ben hier Jij hoeft niet

Alles zelf te dragen

Je gooit een kiezel in het water en de cirkel wordt groter

Maar vrijwel niemand overziet de gevolgen

Voor je het weet ben je onderweg en maken we golven

Pak je de een laat je de ander weer lopen

Soms moet je mensen missen om weer nieuwe te ontmoeten

Om jezelf weer opnieuw te begroeten

En begin je weer van voor af aan

Op het punt om weer door te gaan

En pak je weer een andere weg

Misschien dezelfde route naar een andere plek

Want alles dat verandert de schelpen die je gisteren zag

Zijn opeens verdwenen in het zand

Je kijkt omhoog en je vraagt je af

Of de weg die je nam wel de juiste was, dat mag

Maar weet dan dat er altijd nog

Een licht in de haven brandt

Als je het niet meer kan dragen

Gedachten steken als naalden

Weet dan dat ik hier ben

Je hoeft er niet om te vragen

Als je denkt dat je niet meer kan winnen

Voelt dat je nu niet mag falen

Ik ben hier Jij hoeft niet

Alles zelf te dragen

 

Als je het niet meer kan dragen

Gedachten steken als naalden

Weet dan dat ik hier ben

Je hoeft er niet om te vragen

Als je denkt dat je niet meer kan winnen

Voelt dat je nu niet mag falen

Ik ben hier Jij hoeft niet

Alles zelf te dragen