歌词
Дрэвы прысадаў гараць, як кастры,
Іх падпаліла бязлітасна восень.
Моўчкі на строме стаю, на вятры,
Над галавой - неба вечная просінь.
Так, як і восень, пачуцці свае,
Мы непрыкметна з табою спалілі.
Колькі пяшчоты суладдзе дае!
Ісціну простую поздна адкрылі.
Прыпеў:
Лістапад развітальны,
Лістапад феерычны,
Лістапад летуценны
І самотна-лірычны.
Ліставей, лістаплач,
Лісташэпт, лістабой.
Лістапад нас разлучыць
Назаўсёды з табой.
Барва і золата ў парках гараць.
Што ж прыгажосці мы гэтай не рады?
Дрэваў кастры будуць зноў чараваць
Яркім і дзіўным агнём лістападу.
Дрэвы палаюць халодным кастром,
Мары лісцём шамацяць пад нагамі.
Вецер падыме лістоту са стром,
Снег замяце - як раку з берагамі.
Written by: Алина Безенсон, Татьяна Мушинская
