Лістапад Развітальны

Дрэвы прысадаў гараць, як кастры,

Іх падпаліла бязлітасна восень.

Моўчкі на строме стаю, на вятры,

Над галавой - неба вечная просінь.

Так, як і восень, пачуцці свае,

Мы непрыкметна з табою спалілі.

Колькі пяшчоты суладдзе дае!

Ісціну простую поздна адкрылі.

Прыпеў:

Лістапад развітальны,

Лістапад феерычны,

Лістапад летуценны

І самотна-лірычны.

Ліставей, лістаплач,

Лісташэпт, лістабой.

Лістапад нас разлучыць

Назаўсёды з табой.

Барва і золата ў парках гараць.

Што ж прыгажосці мы гэтай не рады?

Дрэваў кастры будуць зноў чараваць

Яркім і дзіўным агнём лістападу.

Дрэвы палаюць халодным кастром,

Мары лісцём шамацяць пад нагамі.

Вецер падыме лістоту са стром,

Снег замяце - як раку з берагамі.