歌词

Μια σκηνή που όλο φοβάμαι
Σε κοιτάζω και θυμάμαι
Το παλιό σπιτάκι που κοιτάζει Ανατολή
Με ένα όνειρο κλεμμένο
Ξεδιψάει αφημένο
Από τα πρωτοβρόχια κάποια άλλης εποχής
Και μου 'χει λείψει πολύ
Και μου χεις λείψει κι εσύ
Αν όλα ήταν μια χαρά
Δεν θα σκεφτόμουν άλλο πια
θα ήμουν άλλος όχι εγώ
Εγώ που ξέρω να αγαπώ
Σαν ένας σύννεφο βουβό
Σαν μια σταλιά από νερό
Θα είχαμε έρθει πιο κοντά
Θα σου κρατούσα συντροφιά
Όμορφο Μαρήζόμενο
Στην ανάγκη κερασμένο
Τώρα πάνε χρόνια που έχω να το δω
Κι αν ποτέ το αντικρίσω
θα'ναι για να ευχαριστήσω
Τούτο το σπιτάκι που μυρίζει Ανατολή
Και μου 'χει λείψει πολύ
Και μου χεις λείψει κι εσύ
Και μου 'χει λείψει πολύ
Και μου χεις λείψει κι εσύ
Written by: Marios Theodorou
instagramSharePathic_arrow_out