คนดีคนเดิม

โทรมาทุกวัน แต่คุยกันสั้นลง สั้นลง

คำหวานเคยอ้อนเคยส่ง เหมือนพี่เจาะจงหลงลืมแล้วซิ

คนดีคนเดียว ที่ใจข้องเกี่ยวหวานมานานปี

ปลูกต้นฝันรอวันฤกษ์ดี แต่วันนี้สีใจเริ่มจาง

ได้ยินบ่อยจัง กับข้ออ้างยุ่งงาน ยุ่งงาน

เหตุผลจากคนเดียวกัน ที่เมื่อก่อนนั้นเคยฝันให้ฟัง

ไม่อยากระแวง แต่ใจเริ่มแกว่งเห็นแววใจจาง

งานยุ่งจริงหรือมีบางอย่าง อยู่เบื้องหลังน้องยังกังวล

เมื่อตอนเริ่มต้น แค่ยิ้มหม่นยังสนใจถาม

วันนี้เหงาจนหน้าง้ำ เกริ่นให้ถามก็ทำไม่สน

งานล้นจนเครียด หรือรังเกียจกันแล้วหนอคน

ความดีจึงมีสีหม่น เหมือนไม่ใช่คนที่ใจเคยมี

รอวันฤกษ์ดี ก็เลื่อนทุกทีกลุ้มใจ กลุ้มใจ

คอยหวังพี่ว่างวันใด ขอเจอะเคลียร์ใจจริงๆ สักที

ทางใจหม่นมัว แก้ตัวผ่านมือถือไม่ดี

อยากให้ดูแลแคร์กันกว่านี้ ถ้าพี่ยังเป็นคนดี..คนเดิม