นิสัย...

ฝันดีในตอนกลางวัน เมื่อเพียงแค่ฉันได้พบเธอ

ทุกทีแค่คุยห่างห่าง แต่ทำไมใจยังแอบเผลอ

คิดไปคนเดียวลำพัง ว่าคงมีทางแทนที่เขา

ที่อยู่ข้างข้างเธอ หยุดละเมอหยุดฝันทีได้ไหม

รู้ตัวว่าเรามันนิสัยไม่ดี ยิ่งห้ามในใจเท่าไหร่

ยิ่งกระวนกระวาย ให้ทำอย่างไร

เมื่อใจมันรักแต่เธอ เผลอข้างในใจ

ชอบแต่ก็ทำได้เพียงเก็บซ่อนไว้

เมื่อเธอก็ยังมีเขา ก็เห็นตำตาอยู่

คิดไปคนเดียว และหวังเผื่อเธอได้รู้

ถ้าเขาไม่ดีพอ มีฉันที่ยังรอตรงนี้

สักวันมันคงจะดี หากเขาไม่รักไม่สนใจ

สักวันเขาทิ้งเธอไป ไม่ไกลเลยคนที่มองหา

สักวันถ้าเธอต้องการ ให้ใครสักคนช่วยรักษา

ที่เจ็บและช้ำมา จะมีฉันคนนี้อยู่ไม่ไกล

รู้ตัวว่าเรามันนิสัยไม่ดี ยิ่งห้ามในใจเท่าไหร่

ยิ่งกระวนกระวาย แต่ให้ทำอย่างไร

เมื่อใจมันรักแต่เธอ เผลอข้างในใจ

ชอบแต่ก็ทำได้เพียงเก็บซ่อนไว้

เมื่อเธอก็ยังมีเขา ก็เห็นตำตาอยู่

คิดไปคนเดียว หวังเผื่อเธอได้รู้

ถ้าเขาไม่ดีพอ มีฉันที่ยังรอตรงนี้

แม้ว่าความจริง เธอมีแต่เขา

แต่ฉันก็ยังรอ ต่อไปสุดท้ายแม้จะต้องเศร้า

นิสัยไม่ดี ไปรักของคนอื่นเขา

ฉันช่างโชคร้ายทั้งที่รู้ตัวแต่หัวใจ

ไม่รับฟังยิ่งห้ามก็ยิ่งรัก

รักแต่เธอ เผลอข้างในใจ

ชอบแต่ก็ทำได้เพียงเก็บซ่อนไว้

เมื่อเธอก็ยังมีเขา ก็เห็นตำตาอยู่

คิดไปคนเดียว และหวังเผื่อเธอได้รู้

ถ้าเขาไม่ดีพอ มีฉันที่ยังรอคนนี้

ที่รักแต่เธอ เผลอข้างในใจ

ชอบแต่ก็ทำได้เพียงเก็บซ่อนไว้

เมื่อเธอก็ยังมีเขา ก็เห็นตำตาอยู่

คิดไปคนเดียว และหวังเผื่อเธอได้รู้

ถ้าเขาไม่ดีพอ มีฉันที่ยังรอ