Hüzün

Сүйіктім, кейде менің ғаламшарым Өшіріп бүкіл шамдарын Алыстайды күн жүйесінен Сырғып қараңғылықпен Хүзүн дейді түріктер Сүйрелейді мұңды әуен өзімен Сипалап саусақтың ұшымен Бейнеңді іздеймін түнекте Жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық Белгі көрінбейді, адасты менің кемем Ғарыш кеңістігінде жанармайым бітуге таяды Қол бұлға терезеңнен маған айлы түндерде Жұлдыздардың бірінде жүрем Белгі көрінбейді, адасты менің кемем Ғарыш кеңістігінде жанармайым бітуге таяды Қол бұлға терезеңнен маған айлы түндерде Жұлдыздардың бірінде жүрген Болармын бәлкім әлі де Болармын бәлкім әлі де Болармын бәлкім әлі де, мен, мен Сүйіктім белгісіздер көп бұл теңдеуде Көп білмесем де бір затты анық білемін Құйрықты жұлдыз болғым келмейді жанып-сөнер Қас-қағым сәтте, қас-қағым сәтте Түсінетіндер аз бос басын иеді Олар баққа тіккенде мен тіктім баппенен еңбекке Өмір қағидасы не өсесің не өшесің Ал, кеме сырғып барады, сол баяғы серіктесім- Жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық, жалғыздық Белгі көрінбейді, адасты менің кемем Ғарыш кеңістігінде жанармайым бітуге таяды Қол бұлға терезеңнен маған айлы түндерде Жұлдыздардың бірінде жүрем Белгі көрінбейді, адасты менің кемем Ғарыш кеңістігінде жанармайым бітуге таяды Қол бұлға терезеңнен маған айлы түндерде Жұлдыздардың бірінде жүрген Болармын бәлкім әлі де Болармын бәлкім әлі де Болармын бәлкім әлі де, мен, мен