歌詞
14 เรื่องราวจะเรี่ยราด ประวัติศาสตร์จะซ้ำซาก
ปากจะพูดบ่ยอมใบ้ ใจจะคิดบ่ยอมบ้า
ตาจะเบิ่งบ่ยอมบอด หูจะสอดสดับฟัง
จมูกยังผ่อนลมเคลื่อน เคลื่อนไหววิญญาณยุค
ปลอบปลุกดวงใจสมัย ไว้แววตาโลกกว้าง
เพ่งสร้างศรัทธาตื่น ฟื้นโลกอันแหลกแล้ว
ประดับปวงบุปผาแก้ว กลิ่นสี ฯ
15 ศรีศรีโลกหลากสี ข้าป้ายสียุคสมัย
เปื้อนวัยเวลารัก สลักเสลาเจตนา
ข้าเป็นเพียงเครื่องมือ ชื่อว่ามนุษยชาติ
มาประกาศอัตตากล้า ตามบัญชาสิ่งลี้ลับ
ก่อนดับร่างดิ่ง สู่ความจริงนิรันดร์
หนังสืออันหลงอยู่ จะมีผู้มาเริ่มต้น
โง่-ฉลาดจักอาจค้น ต่อความ ตีความ ฉะนี้แล ฯ
