บ่ได้โง่

เป็นแค่ผู้สาวบ้านนอกคนหนึ่ง

คำฮักมันบ่ซึ้ง ในใจของอ้าย

เป็นผู้สาวอินดี้ มีแต่เหล้าขาว

น้องได้แต่เมายามเขาได๊ใจ

สิเฮ็ดจั่งใด๋ อ้ายจั่งเห็นความดี

มีเพียงน้ำตาของน้อง ที่ไหลฮั่ว

บ่แม่นว่าน้องมันซั่ว ที่เสียตัวฟรีๆ

เป็นผู้สาว ยีนส์ขาดเข่าเซอร์ๆ

แต่ฮักเสมอให้อ้ายอีหลี คนส่าว่าโคตรบ่ดี

ย่อนน้องนี้มันฮักเบิ๊ดใจ

* บ่ได้โง่ ถึงน้องมันง่าย ที่เสียโตให้อ้ายกะย่อนว่าฮัก

บ่ได้ซั่วที่ยอมเจ็บหนัก ที่ต้องหลอยฮักบ่บอกไผ

ฮู้อยู่ดอกอ้ายฮักแต่เขา บัดยามอ้ายเหงาคิดฮอดแหน่กะได้

สิยอมฮักลับหลังใครๆ ที่ยอมเป็นของอ้าย ฮู้ไว้เด้อน้องฮักจริง

อาจสิบ่ดีในสายตาของอ้าย แต่น้องกะบ่ได้ง่ายกับไผคนอื่น

ที่ยอมอ้ายให้ฮู้ว่าฮัก ถึงสิเจ็บหนักน้องสิยอมฝืน

ถึงบ่มีหม่องยืน น้องกะยังฮักเหมิดใจ (ซ้ำ * )

ที่ยอมบ่แม่นน้องโง่ ที่เสียโต โฮ..... ย่อนว่าฮักจริง