Της Σμύρνης μνήμη

Σ' ένα χαμένο κομμάτι μιας άλλης ζωής

Ασύμπτωτοι χρόνοι πετάνε

Εκείνης της πόλης που φεύγει, χαμόγελα ζεις

Δεν θέλεις πια γι' αυτήν να μιλάνε

Της τέχνης έργο και λάμψη φεγγαριού

Στη θάλασσα, στο δάσος, στον ύπνο του μωρού

Βαθειά στο νου σου πασχίζεις να τα σβήσεις

Να φύγεις, να τρέξεις, ν' αλλάξεις, να τ' αφήσεις

Θανάτου πανηγύρι, λιβάνι και ψυχές στον Άδη

Ψεγάδι της ζητάς να βρεις, να πάρει απ' το μαράζι

Πληγή ανοιχτή που αιμορραγεί, χαθήκαν όλα πια

Ελιές, Αγία Φωτεινή, ασήμια και ζεστά φιλιά

Της τέχνης έργο και λάμψη φεγγαριού

Στη θάλασσα, στο δάσος, στον ύπνο του μωρού

Βαθειά στο νου σου πασχίζεις να τα σβήσεις

Να φύγεις, να τρέξεις, ν' αλλάξεις, να τ' αφήσεις

Της τέχνης έργο και λάμψη φεγγαριού

Στη θάλασσα, στο δάσος, στον ύπνο του μωρού

Βαθειά στο νου σου πασχίζεις να τα σβήσεις

Να φύγεις, να τρέξεις, ν' αλλάξεις, να τ' αφήσεις