Дүнген қызы

Түндей тұнық көздерiңнiң қарасы,

Қосылардай қастарыңның арасы.

Жалт қарасам, жалын атқан ақ жүзің, Алаулайды атқан таңмен таласып Сырғалым...

Қиял қанша ертедi елес,

Дүнген қызы, арманым.

Кез боп келсем ертелi-кеш

Сенен көздi алмадым

Өзгенi емес, өзiңдi ойлап жүдедiм,

Түсiнер деп бiр қазақтың жүрегiн

Сырғалым...

Кiмге болсын сүйкiмдi бiр баласың,

Көңiлiмдi баурап алып барасың.

Гүлге орайсың, күнге орайсың жылда сен,

Елге жаннат ерке Талас даласын

Қиял қанша ертедi елес,

Дүнген қызы, арманым.

Кез боп келсем ертелi-кеш

Сенен көздi алмадым

Өзгенi емес, өзiңдi ойлап жүдедiм,

Түсiнер деп бiр қазақтың жүрегiн

Сырғалым...

Сенi ойлаумен артта суық қыс қалды,

Сенi ойлаумен жазғы ұзақ күн қысқарды.

Бақыт жайлы әндi бiрге шырқайық,

Қонақтатып қойып бауға құстарды

Қиял қанша ертедi елес,

Дүнген қызы, арманым.

Кез боп келсем ертелi-кеш

Сенен көздi алмадым

Өзгенi емес, өзiңдi ойлап жүдедiм,

Түсiнер деп бiр қазақтың жүрегiн

Сырғалым...