Magissa (Hrisafi)

Χρυσάφι της Ανατολής

Κι ασήμι του πελάγου

Ζεστό φιλί ν' αρματωθείς

Κι απ' το κακό φυλάγου

Εγώ θα υφάνω φυλαχτά

Στου αλόγου σου τη χαίτη

Πουλάκι μου, άντρας σαν γενείς

Τη μάνα πρόσεχε τη

Κοιμήσου μες στον κόρφο μου

Πανώριε αητέ μου

Του Ταϋγέτου την κορφή την πιο αψηλή

Να διαφεντεύεις, γιε μου