คนไม่มีสมอง

ไม่เคยคิดอะไร ไม่แคร์อะไร ทุ่มใจให้คำว่ารัก

ไม่เคยใช้สมอง ให้หัวใจว่าของมันไป

ไม่คิดครึ่งๆ กลางๆ ไม่คิดซ้ำสองไม่ว่าเรื่องใด

ยกทั้งใจยอมมอบให้เขาไปเลย

และพอเขาเดินไป เขาทิ้งเราไป จิตใจก็ไปกับเขา

จะไปเหลืออะไร ให้เขาไปหมดแล้วตัวเรา

ยิ่งคิดถึงเขาเท่าไหร่ สุดท้ายเขาคิดถึงเราหรือเปล่า

เพิ่งเข้าใจ คนโง่ต้องช้ำคนเดียว

คนไม่มีสมอง คงต้องร้องไห้ตลอดไป

คนที่เอาหัวใจ ผูกไว้ที่ปลายเท้าคนอื่น

คนที่จากไปแล้ว พาหัวใจเราไปไม่ย้อนกลับหวนคืน

วันวันต้องทนกล้ำกลืน ในวันที่เขาไม่ยืนที่เดิม

     

และพอเขาเดินไป เขาทิ้งเราไป จิตใจก็ไปกับเขา

จะไปเหลืออะไร ให้เขาไปหมดแล้วตัวเรา

ยิ่งคิดถึงเขาเท่าไหร่ สุดท้ายเขาคิดถึงเราหรือเปล่า

เพิ่งเข้าใจ คนโง่ต้องช้ำคนเดียว

คนไม่มีสมอง คงต้องร้องไห้ตลอดไป

คนที่เอาหัวใจ ผูกไว้ที่ปลายเท้าคนอื่น

คนที่จากไปแล้ว พาหัวใจเราไปไม่ย้อนกลับหวนคืน

วันวันต้องทนกล้ำกลืน ในวันที่เขาไม่ยืนที่เดิม

คนไม่มีสมอง คงต้องร้องไห้ตลอดไป

คนที่เอาหัวใจ ผูกไว้ที่ปลายเท้าคนอื่น

คนที่จากไปแล้ว พาหัวใจเราไปไม่ย้อนกลับหวนคืน

วันวันต้องทนกล้ำกลืน ในวันที่เขาไม่ยืนที่เดิม