Έξω βρέχει
κι ο κόσμος όλος τρέχει
τις τσάντες στα κεφάλια και παλτό
Κούρσες να κορνάρουν
Και όλοι να φρικάρουν
Κι η μόνη που χει κέφια είμαι 'γω
Όλα γύρω είναι θολά και γρίζα
Πλημμυρισμένοι δρόμοι
Κυνήγι μες στην πόλη
Με φόντο το κρύο κι άψυχο μπετό
Τα νεύρα είναι στην πρίζα
Κι όμως για εμένα
Είναι ακόμα ένα
Υπέροχο πρωινό
Τ'αμάξια να σε βρέχουν
Και όλοι δεν αντέχουν
Ψάχνουν πως να φύγουν άπο δω
Λεωφορεία δεν περνάνε
Ταξί δεν σταματάνε
Κι η μόνη που χει κέφια είμαι 'γω
