Tuzaklara Düştüm

Insan topraklara hükmediyor sanıyor, Ama nefsi tutar mı? Kendine ne siperler kazıyor, vah! Belki de mezar oldu, bilinmez. Sövdüğüne dönenler de Bizi arafta bıraktı, yürekte acıyla; Iyileştirdiğinde gidenler, Hüzünle gelip, yine çok sevilir mi? Ben bu hayatta ölümden bile korkmadım Umurumda mı, kimlere ayıp olmuş! Kim alınmışsa ben ona küstüm Doğumum bile ciğerimi yakmadı mı? Çok uzun bir oyundu hayat Ve de ben ilk günde tuzaklara düştüm. Ben bu hayatta ölümden bile korkmadım Umurumda mı, kimlere ayıp olmuş! Kim alınmışsa ben ona küstüm Doğumum bile ciğerimi yakmadı mı? Çok uzun bir oyundu hayat Ve de ben ilk günde tuzaklara düştüm. Geceleri kemiren kabuslar Ufukta göründü ve geldi kıyamet Şişeleri devirenler, Niye sevilenler olmaz ki, bu mu adalet? Içimize oturanlar, çok dokunan var, Ama yine hak size kalsın; Delileri sevmeyi öğrendim ben, Aklı selimler sizin olsun. Ben bu hayatta ölümden bile korkmadım Umurumda mı, kimlere ayıp olmuş! Kim alınmışsa ben ona küstüm. Doğumum bile ciğerimi yakmadı mı? Çok uzun bir oyundu hayat Ve de ben ilk günde tuzaklara düştüm. Ben bu hayatta ölümden bile korkmadım Umurumda mı, kimlere ayıp olmuş! Kim alınmışsa ben ona küstüm. Doğumum bile ciğerimi yakmadı mı? Çok uzun bir oyundu hayat Ve de ben ilk günde tuzaklara düştüm.