Sana Mutsuzluk Yakışmaz

Ey yalnızlık suretine bürünmüş kadınım Söyle buldun mu Giydin mi beyaz duvakları Kucağında mı ilk kız çocuğun Ben hala yalnızlığa inanmış Yani sana inanmış haldeyim Nasıl gideyim Onca işin arasında Bi' de senden mi vazgeçeyim Şimdi sana mutsuzluk yakışmaz Tutsan elimi karışmaz Bilmediğimden değil Hiç görmediğimden değil Ben hala biraz aynıyım Aynıyım diye utandığım Biraz da pişmanlığım var Boş baktığım beyaz duvarlarım Şimdi sana mutsuzluk yakışmaz Tutsan elimi karışmaz Bilmediğimden değil Hiç görmediğimden değil Ben hala biraz aynıyım Aynıyım diye utandığım Biraz da pişmanlığım var Boş baktığım beyaz duvarlarım Kolay geçen bir şey değil Düşümde hiç değişmedin Yeter Yok yeter Hiç ummadım senin gibi Yazıp çizip hiç anlatamadım Yeter (...) Şimdi sana mutsuzluk yakışmaz Tutsan elimi karışmaz Bilmediğimden değil Hiç görmediğimden değil Ben hala biraz aynıyım Aynıyım diye utandığım Biraz da pişmanlığım var Boş baktığım beyaz duvarlarım