Yollarda gözüm yoktu, inan
Penceredeysem içimdeki sardunyadan – yalan
Tomurcuklandım resmen çiçekler gibi
Bu da beklemenin belki tek güzelliği
Şimdi heyecandan, ah, ağlayacağım
Senden önce saçların döndü köşeyi
Demek böyle tekliyormuş insanın kalbi
Küçük bir step dans belki, mutluluktan
Merdiveni mi koşsam, pencereden mi uçsam?
Hangi yol daha kısa? Sana, nihayet sana
Dikildim kaldım karşında, farkındayım
Galiba gözlerine bakmak için hayattayım
Yüzünde derin dalgalar, ne güzel, adım gibi
Yaşadığın tüm yıllar bana yollar sanki
Çünkü buradasın şimdi
Hiçbir çiçek güneşi boşuna beklemedi
