Duurt Te Lang

We konden over alles praten, alles Maar alles ging over de liefde, we vergaten alles In een brief, een sms'je, in een liedje schreef ik "Ik zou alles voor je doen en voor je liefde leef ik" En die liefde kreeg ik, en vaak in overmate Je kon de drempels van het leven aan me overlaten Je zag die meiden haten, want ik had m'n superheld Je had je vrienden net te vaak over mij verteld Nu staren we samen naar de tafel met de mondjes dicht Blikken die vanzelf spreken in ons gezicht Ik heb het overgrote deel van alles aangericht Maar ik rij te lang in deze tunnel en ik zie geen licht Dus doe je ogen dicht, voor onze laatste set En denk terug aan het kleine huisje met het kleine bed, shit Maar morgen is de pijn terug Staan we uren op de halte en rijdt de trein terug Het duurt te lang, we staan hier al een tijdje En we moeten door, dus voor de laatste keer: "Het spijt me" Het duurt te lang, woah-ooh Het duurt te lang We staan stil, wat jij wil, wat ik wil Het duurt te lang Twee stille mensen aan de tafel, het is geen gezicht Ik kan die route niet belopen met m'n ogen dicht Je weet precies wat ik ga zeggen, ik weet het ook van jou En op het eind vertel ik vast hoeveel ik van je hou En daarna slaan de deuren weer en breekt er weer een glas Daarna valt er weer een traan en pak ik weer m'n tas En daarna hou ik je weer stevig vast En leg m'n kleren weer terug in de kast (Dus) ik hou je nog een poosje vast (Want) dan vergeet je nog hoe boos je was Maar de pijn blijft zitten, dus het helpt niet Dus waarschijnlijk is het morgen weer hetzelfde lied De tekst komt op hetzelfde neer in dezelfde beat Een soort van gouden verf op een blok verdriet Conflicten zijn normaal, maar het moet ons niet verstikken M'n tranen vallen niet, dus laat ik het liedje snikken Het duurt te lang, we staan hier al een tijdje En we moeten door, dus voor de laatste keer: "Het spijt me" Het duurt te lang, woah-ooh Het duurt te lang (We staan stil, wat jij wil, wat ik wil) Het duurt te lang