Pamuk Cüceyi Yedi Prensesler

(Ya!) (Pamuk cüceyi yedi prensesler) Masallar güzeldir evet hele kahramanı sensen Aşkın kafası kıyaktır sen desen bir sersem Geçmişi akla getirmeden gelecek hep senindir Gaza gelen her üç cümleden bir tanesi yemindir Havada ince yosun kokusu denizden kalmadır Memleket uzaksa bile sevdiğin yanındadır O senin suyun gibidir, hep ihtiyaç duyarsın Yıldızların altındaysan başını dizine koyarsın Göğsün siper almıştır kalbin deli çarparken Nefesin nefese değme telaşı nefes nefese kalırken Pollyanna bile içten içe mutluluğuna imrenirken Ansızın yağmur başlar, güneş batar, masal biter Ne olduğunu anlamazsın birden bire yalnızsın Kör kuyuların en dibinde merdivensiz kalırsın Kalbin akla hizmet etmez kadere küfrü basarsın Tabirin caiz değilse yağmuru dinler susarsın Aradan onca zaman geçer ama o senden bi' türlü geçmez Anılar başını bağlar kimseyi gözün görmez Zorunlu eğitim vesilendir aynı yolu tepersin Ancak yakın olma ihtimalini bile kafadan elersin Sırf o istedi diye karşılaşmaktan kaçarsın Yürüyüşlerin bile değişir ya çok hızlı ya çok yavaşsın Tahmin edemeyeceği kadar yorgan altı ağlar Gölgelerde yaşar, hayattan koparsın Bi' düşüp ölmediğin kalır ama o bunu fark etmez Sen varsın ya da yoksun onun için hiç fark etmez Bu durumu birine anlatsan gayet sıradan gelir Ama işte sorun budur ki sen sıradan değilsin Göz yaşın yaralıysa içmiş gibi döner kafan Yalnızlığına fasıl yapar kalbinde bir serenat Tebeşir kokusundan zihine yadigar kalan Gri pantolon, lacivert ceket, bordo kravat