Sondura Numba

සොඳුර නුඹ ලිහිණියක රැයේ අඳුරට හඬන මමද ලිහිණියෙකු වෙමි කැඩුනු තටු පිරි මදින අහිංසක අප දෙදෙනෙ තටු කඩා මේ ලෙසින සිදීගිය ගඟ දෑල හැර දැමූවේ කව්ද සඳට දොස් නොකියන්න සඳ කුමක් කරන්නද බාල වයසින් මැරුණ ප්රේමයකි තරු එළිය සොඳුර නුඹ ලිහිණියක රැයේ අඳුරට හඬන මමද ලිහිණියෙකු වෙමි කැඩුනු තටු පිරි මදින කටුක දුක් විරහ මැද අතරමං වී ගියද අපි තවම පෙම් කරමු අපේ ජීවිත වලට කියාදෙනු පියඹන්ට අපි අපේ පැටවුන්ට නිදහසේ තටු ලැබුණ කුරුල්ලන් වී දිනෙක සොඳුර නුඹ ලිහිණියක රැයේ අඳුරට හඬන මමද ලිහිණියෙකු වෙමි කැඩුනු තටු පිරි මදින